بیماری های سیستمیک چگونه بر درمان ایمپلنت تاثیر می گذارند؟
- ارتباط میان حفره دهان و بدن مثلا بیماری که دارای دیابت است دارای مشکلات لثه بیشتری است.
- داروهایی
که این بیماران برای درمان بیماری های سیستمیک خود دریافت می کنند و اغلب
مقداری اثرات مضر جانبی دارند که نتایج آن باعث ایجاد مشکلات در کل بدن من
جمله دهان می شود مثل داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی که باعث خونریزی های
بیش از حد نرمال می شوند و یا باربیتورات ها باعث هماتوپویزیسو یا
بتابلوکر های قلبی که باعث تحمل استرس کاهش یافته می شوند و یا داروهای
قلبی مثل نیفدپین که باعث که باعث هایپرپلازی لثه می شوند. داروهای
نارکونیک (مخدرها ) باعث مشکلات تنفسی می شوند. انسولین و آنتی بیوتیک باعث
تغییر مقاومت بدن می شوند و اکثر داروها باعث خشکی دهان می شوند. این
فاکتورها باعث تاثیر بر درمان ایمپلنت به خصوص در مرحله جراحی می شوند.
- بیماری
های سیستمیک باعث مشکلات حین عمل نیز می شوند به طور مثال یک بیمار با
مشکلات قلبی می تواند در حین ایمپلنت و یا هر جراحی دیگر دچار مشکلات قلبی
شود.
- درمان ایمپلنت در
بیماران با بیماری های سیستمیک می تواند در درازمدت مشکلاتی ایجاد کند. به
طور مثال در بیماران با پوکی استخوان که تحلیل استخوان مشخصه اصلی بیماری
آن ها است، زمان لازم برای جوش خوردن ایمپلنت را باید افزایش داد.
ایمپلنت در جوانان در حال رشد.
شایعترین بیماری های سیستمیک که با آن ها روبرو هستیم، چیست؟
- بیماریهای قلبی: فشار خون، آترواسکروزیس، بیماری های دریچه ای قلبی،آنژین پکتوریس.
- اختلالات از اندوکرین مثل دیابت، تیروئید، اختلالات غدد آدرنال.
- اختلالات خونی (هماتولوژیک): آنمی و توسمی.
- ریه: آنفیزم، برونشت مزمن.
- بیماری های کبدی: سیروز کبدی.
- بیماریهای استخوان: پوکی استخوان، هایپرپاراتیروئیدسیم.
بیماران
مسن سالم نیز اغلب به عنوان بیمار با درجاتی از بیماری سیستمیک در نظر
گرفته می شود چون اغلب کمی بیماری دارند در عین حال تاثیرات سن بر تمام
ارگان ها نیز نباید نادیده گرفته شود. بیماران سیگاری شرایط پزشکی تغییر
یافته دارند و دارای مشکلات احتمالی فراوانی هستند.